التماس دعای تعارفی (بنگرید به: فرق التماس دعای جدّی با تعارفی) به قدری در جامعه، جدّی شده و جا افتاده، که مقاله‌ی جداگانه‌ای در پاسخ به این سؤال که «در جواب التماس دعا چه بگویی» نوشته شده است! (بنگرید به: در جواب التماس دعا چی بگم)
به عبارت دیگر، از همان اول کار، روشن است که التماس دعا برای دعا کردن و دریافت استجابت نیست، بلکه به عنوان یک تشریفات کلامی، انجام می‌گیرد.
در بخشی از این مقاله، در تأیید این که «التماس دعا» در فرهنگ ما، نوعی تعارف و تشریفات است، آمده است: «از قدیم هم عبارت التماس دعا به عنوان یک تعارف برای ما جا افتاده است و اگر دقت کنیم خیلی از افراد وقتی می گویند التماس دعا اصلا هیچ حس یا درخواست خاصی ندارند و صرفا چون برایشان عادت شده یا می خواهند تعارفات را به خوبی به جا بیاورند از این عبارت استفاده می‌کنند.»
نویسنده در قسمتی از مقاله، برای این که «التماس دعای تعارفی» را از یک مکالمه‌ی خشک و بی‌تأثیر خارج نماید، پیشنهاد داده است:
«اگر بتوانیم از این واژه به صورت آگاهانه و به جا استفاده کنیم می‌توانیم حس خوبی را به طرف مقابلمان منتقل کنیم.» در این بخش از عبارت، دقت کنید: «حس خوبی را به طرف مقابلمان منتقل کنیم»!! نه این که برایش دعا کنیم یا چنان دعا کنیم که او استجابت را دریافت نماید؛ بلکه فقط حس خوبی منتقل کنیم!
توصیه‌ی مهم: هر گاه حاجت جدّی و ارزشمندی داشتید، به جای استفاده از التماس دعای تعارفی، که هیچ ارزش و ثمره‌ای ندارد، از یکی از روش‌های سه‌گانه‌ی ثبت التماس دعا، به حاج فردوسی، التماس دعای جدّی بدهید و ثمره‌اش را دریافت کنید.
دسترسی‌های فوری:
👈 برای ثبت التماس دعا، از اینجـــــا اقدام کنید.
👈 فتوای مراجع عظام تقلید را از اینجـــــا ببینید.
👈 فیلم‌ها و کلیپ‌های نگارخانه را از اینجـــــا ببینید.
👈 راهنمای بخش‌های مختلف پایگاه را از اینجـــــا ببینید.
👈 مطالب مفید درباره‌ی التماس دعا را از اینجـــــا بخوانید.
👈 یادداشت‌های مرتبط با التماس دعا را از اینجـــــا بخوانید.
👈 پاسخ به سؤالات مرتبط با التماس دعا را از اینجـــــا بخوانید.
👈 پاسخ به اشکالات مرتبط با التماس دعا را از اینجـــــا بخوانید.
👈 مطالب مرتبط با التماس دعا را در توئیتر ، فیسبوک ، مدیوم ، اینستاگرام ، تلگرام ، ویرگول ، امیگو ، الفبا و ایتا بخوانید.