در شهر تبریز، در محله‌ی شتربان، بین دو مسجد معجزلر و نائب صدر، گورستان متروکی است که در وسط آن، چارطاق قدیمی کوتاهی توجه عابرین را از دور به خود جلب می‌کند. زیر این طاق، قبری وجود دارد که مردم، شب‌های جمعه، با نذر و نیاز به زیارت آن می‌روند و در آنجا طلب حاجت می‌کنند.
بر اساس مستندات تاریخی، تاریخ بنای اولیه معلوم نیست و ممکن است، این طاق بعدها توسط مردم تبریز در قبرستان قدیمی بنا شده باشد. از یک دالان نسبتاً طولانی که بگذرید، در انتهای دالان، یک اتاق است. قبر حمال تبریزی در آن جای دارد؛ مقبره از سمت جنوب و غرب با مدرسه‌ی شمس تبریزی و از سمت شرق و شمال با مدرسه‌ی شهید زیوری هم‌جوار است.
در آهنی ورودی مقبره، سه لنگه است و سفید. بالای در، قطعه سنگ مرمرین سفیدی نصب شده است و عبارت «انا لله و انا الیه راجعون، آرامگاه حمال علیه الرحمه» بر روی آن حک شده است.
محمد حسین دیزه‌ای، مشهور به «حمال عمو»، عمری به تقوا و پرهیزکاری سپری کرد که داستان بسیار عجیب و زیبایی دارد. حمال فردی مؤمن بود که در قرن نهم هجری از راه باربری در بازار، معاش خود را تأمین می‌کرد. وی به نیازمندان نیز کمک می‌کرد و سالهای زیادی را به بندگی و عبادت پروردگار مشغول بود. یکی از کرامات این عارف بزرگ مورد توجه مردم قرار گرفته و سینه به سینه تا به امروز نقل شده است.
داستان کرامت حمال تبریزی این‌گونه نقل شده است: روزی حمال که در آن زمان ۷۰ ساله بوده از کوچه‌ای می‌گذشته است. کودکی در پشت‌بام بازی می‌کرده که ناگهان، پایش می‌لغزد و به پایین می‌افتد. حمال با دیدن کودکی که در حال افتادن به زمین بوده، می‌گوید: «ساخلیان ساخلار»؛ یعنی نگهدارنده، نگه می‌دارد. سپس بچه را با دو دست گرفته و به حالت ایستاده روی زمین می‌گذارد؛ بدون این که احساس درد و یا زخمی داشته باشد.
مردم که شاهد ماجرا بودند، حمال پیر را در میان گرفتند و لباس‌های او را پاره کردند و به تبرک بردند. او از این که مردم از او دست بردار نبودند، متعجب می‌شود.
وقتی از او می‌پرسند: چگونه این‌کار را انجام دادی؟ پاسخ می‌دهد: ای مردم، من آدم فوق العاده‌ای نیستم و کشف و کرامت ندارم. اکنون هم کار خارق العاده‌ای نکرده‌ام. اتفاق مهمی هم رخ نداده است. یک عمر من به امر خدا اطاعت کرده‌ام، یک لحظه هم خدا دعای مرا اجابت کرده است.
مردم، این واقعه را بر سر زبان‌ها انداختند و یاد و نام آن حمال تا به امروز جاودانه شد.
حمال پس از سال‌ها زندگی پاکیزه، وفات کرد و در محل فعلی مقبره به خاک سپرده شد. سنگ‌نوشته‌ی مزار او چنین است: «آرامگاه مرحوم مغفور مشهور به حمال عمو که عمری به تقوا و پرهیزکاری سپری نموده و در اوایل قرن نهم هجری وفات یافته است».
توصیه‌ی مهم: اگر دسترسی به قبر حمال تبریزی ندارید تا در شب و روز جمعه در کنار مرقدش حضور یافته و طلب حاجت کنید، می‌توانید از التماس دعای رایگان به حاج فردوسی بهره ببرید.
دسترسی‌های فوری:
👈 برای ثبت التماس دعا، از اینجـــــا اقدام کنید.
👈 فتوای مراجع عظام تقلید را از اینجـــــا ببینید.
👈 فیلم‌ها و کلیپ‌های نگارخانه را از اینجـــــا ببینید.
👈 راهنمای بخش‌های مختلف پایگاه را از اینجـــــا ببینید.
👈 مطالب مفید درباره‌ی التماس دعا را از اینجـــــا بخوانید.
👈 یادداشت‌های مرتبط با التماس دعا را از اینجـــــا بخوانید.
👈 پاسخ به سؤالات مرتبط با التماس دعا را از اینجـــــا بخوانید.
👈 پاسخ به اشکالات مرتبط با التماس دعا را از اینجـــــا بخوانید.
👈 مطالب مرتبط با التماس دعا را در توئیتر ، فیسبوک ، مدیوم ، اینستاگرام ، تلگرام ، ویرگول ، امیگو ، الفبا و ایتا بخوانید.