• خانه
  • ورود
  • التماس دعا
    • ثبت التماس دعای اینترنتی
    • ثبت التماس دعای پستی
    • ثبت التماس دعای حضوری
    • پاسخ به سؤالات و اشکالات
    • مستندات فقهی دعای پولی
  • منهاج فردوسیان
    • معرفی
    • کتابخانه‌
    • فروشگاه
    • گفتگوی زنده
    • شرعه‌ی فردوسیان
    • پیام‌های تصویری
    • جدیدترین نظرات
  • متفرقه
    • معرفی حاج فردوسی
    • حرز جامع حاج فردوسی
    • هدایا و نذورات
    • تماس با ما
    • جستجو
    • راهنما
    • درباره
  • خانه
  • ورود
  • التماس دعا
    • ثبت التماس دعای اینترنتی
    • ثبت التماس دعای پستی
    • ثبت التماس دعای حضوری
    • پاسخ به سؤالات و اشکالات
    • مستندات فقهی دعای پولی
  • منهاج فردوسیان
    • معرفی
    • کتابخانه‌
    • فروشگاه
    • گفتگوی زنده
    • شرعه‌ی فردوسیان
    • پیام‌های تصویری
    • جدیدترین نظرات
  • متفرقه
    • معرفی حاج فردوسی
    • حرز جامع حاج فردوسی
    • هدایا و نذورات
    • تماس با ما
    • جستجو
    • راهنما
    • درباره
خانه ورود
ثبت التماس دعای اینترنتی ثبت التماس دعای پستی ثبت التماس دعای حضوری پاسخ به سؤالات و اشکالات مستندات فقهی دعای پولی
معرفی کتابخانه فروشگاه گفتگوی زنده شرعه‌ی فردوسیان پیام‌های تصویری جدیدترین نظرات
معرفی حاج فردوسی حرز جامع حاج فردوسی هدایا و نذورات تماس با ما جستجو راهنما درباره

ارکان استجماع: طرد

  • صفحه‌ی نخست
  • تمام مطالب
  • اصول استجماع منهاج فردوسیان فصل اول: ارکان استجماع
  • ارکان استجماع: طرد

تمام اموری که مشتمل بر طرد شدن از سوی استادان منهاج فردوسیان (علیهم‌السلام)، و شامل دستوری عملی باشد، ما را به استجماع قانون، رهنمون می‌گردد.
اساس هر اجتماع بر جذب است، خواه آن اجتماع، اجتماع بدن‌ها باشد و خواه اجتماع دیدگاه‌ها و نسل‌ها. از سوی دیگر، انجام هر کاری که خلاف مرام اساسی یک اجتماع باشد، موجب طرد شدن از آن اجتماع می‌گردد.
اسلام عزیز که برنامه‌ای برای رساندن مشتاقان به کمال و سعادت است، نیز یک اجتماع محسوب ‌می‌شود؛ پس اگر انجام دادن کاری مایه‌ی طرد شدن از اجتماع بزرگ اسلام معرفی شود، معلوم ‌می‌شود نقش منفی‌ای در رسیدن به کمال و سعادت دارد. با این مقدمات اینگونه استدلال می‌کنیم:
مقدمه‌ی اول: انجام دادن این کار، مایه‌ی طرد از اجتماع اسلام است.
مقدمه‌ی دوم: هر کاری که موجب طرد از اجتماع اسلام شود، کار بدی است و نقش منفی‌ای در رسیدن به کمال و سعادت دارد.
نتیجه: انجام دادن این کار، بد است و نقش منفی‌ای در رسیدن به کمال و سعادت دارد.
 نمونه‌ی 1 (آیه): «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذینَ تَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللهُ عَلَیهِمْ ما هُمْ مِنْکمْ وَ لا مِنْهُمْ‏»1
 نمونه‌ی 2: (حدیث): قَالَ رَسُولُ اللهِ (صلّی ‌الله‌ علیه ‌و آله ‌و سلّم): «لَیسَ مِنِّی مَنِ اسْتَخَفَّ بِصَلَاتِهِ لَا یَرِدُ عَلَیَّ الحَوْضَ لَا وَ اللهِ لَیسَ مِنِّی مَنْ یَشْرَبُ مُسْکِراً لَا یَرِدُ عَلَیَّ الحَوْضَ لَا وَ اللهِ»2
 نمونه‌ی 3 (حدیث): قَالَ الصَّادِقُ (علیه‌السلام): «إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاةِ»3
 نمونه‌ی 4 (حدیث): قَالَ رَسُولُ اللهِ (صلّی ‌الله‌ علیه ‌و آله ‌و سلّم): «لَیسَ مِنَّا مَنْ مَاکرَ مُسْلِماً»4

………………………………………..

1. سوره‌ی مجادله، آیه‌ی 14. ترجمه: آیا ندیده‏اى کسانى را که قومى را که مورد خشم خدایند به دوستى گرفته‏اند آنها نه از شمایند و نه از ایشان و به دروغ سوگند یاد مى‏کنند و خودشان [هم] مى‏دانند.
2. وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، جلد ‏4، صفحه‌ی 25. ترجمه: استاد اعظم (صلّی ‌الله‌ علیه ‌و آله ‌و سلّم) فرمودند: از من نیست کسی که نمازش را سبک بشمارد. به خدا قسم در نزد حوض بر من وارد نخواهد شد. از من نیست کسی که مست‌کننده بنوشد. به خدا قسم در نزد حوض بر من وارد نخواهد شد.
3. محاسن، محدث برقی، جلد 1، صفحه‌ی 80. ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: شفاعت ما به سبک‌شمارنده‌ی نماز نمی‌رسد.
4. کافی، محدث کلینی، جلد 2، صفحه‌ی 337. ترجمه: استاد اعظم (صلّی ‌الله‌ علیه ‌و آله ‌و سلّم) فرمودند: از ما نیست کسی که با مسلمانی حیله کند.

«بازگشت به فهرست فصل اول»

«بازگشت به فهرست اصلی کتاب»

«لینک خرید کتاب آشنایی با منهاج فردوسیان»

Got something to share? Let's hear it. لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Web Design By dgpro

مشترک شوید: